Repatriacja (od łacińskiego re – powrót i patria – ojczyzna) – powrót do ojczyzny.
Repatriacja pośmiertna to przewóz ciała zmarłego z innego miasta, regionu lub kraju do miejsca przewidywanego pochówku. Zazwyczaj repatriacja odbywa się do ojczyzny zmarłego, gdy osoba umiera z dala od domu – na przykład podczas podróży, delegacji lub służby wojskowej.
Repatriacja ciała zmarłego to procedura dość skomplikowana i pracochłonna, którą najlepiej od razu powierzyć agentowi funeralnemu. Wymaga szybkości działania i doświadczenia w przygotowaniu licznych dokumentów i zezwoleń.
Jakie dokumenty będą potrzebne?
Akt zgonu, akt braku ciał obcych, zaświadczenie o hermetyzacji, zaświadczenie o balsamowaniu, zaświadczenie służby sanitarno-epidemiologicznej, dokumenty transportowe, dokumenty celne i inne. Jeśli repatriacja zmarłych odbywa się z jednego kraju do drugiego, wszystkie dokumenty należy sporządzić w językach obu krajów. Tłumaczenie musi być notarialnie poświadczone. W niektórych przypadkach konieczne jest uzyskanie zezwolenia ambasady kraju przyjmującego.
Jak przygotować ciało do repatriacji?
Balsamowanie ciała zmarłego to pierwsza rzecz, o którą należy zadbać. Przygotowanie dokumentów i sam transport zajmą sporo czasu, więc ważne jest stworzenie warunków do zachowania ciała na dłuższy czas.
Jak powinna wyglądać trumna?
Podczas repatriacji samolotem, pociągiem czy samochodem na długie dystanse konieczne jest użycie specjalnego kontenera – drewnianej skrzyni z wkładem cynkowym, do którego wkłada się trumnę. Kontener jest hermetycznie zamykany, a następnie oddawany do terminalu lotniczego lub do wagonu bagażowego pociągu.
Jaki transport wybrać?
Samolot – najbardziej szybki sposób transportu. Jeśli trzeba pokonać tysiące kilometrów lub przeprowadzić repatriację w możliwie najkrótszym czasie, przewóz lotniczy jest najbardziej optymalnym rozwiązaniem. Jednak na krótsze dystanse (w granicach 1000 km) wygodniejsze jest użycie samochodu agencji pogrzebowej. Okazuje się to szybsze niż pociągiem, a nawet samolotem.